Aż trudno uwierzyć, że tym „wstępniakiem” wchodzimy w 28. rok wydawania kwartalnika „Budownictwo, Technologie, Architektura”. Przez minione dwadzieścia siedem lat zyskaliśmy liczne grono wiernych Czytelników, którzy z uwagą obserwują i analizują sytuację w sektorze cementowo-betonowym. A znaczenie naszej branży dobrze opisuje choćby ostatni raport przygotowany przez Ernst&Young Polska. Jego prezentacja odbyła się dosłownie kilka dni temu i wzbudziła duże zainteresowanie mediów. Michał Jaros, wiceminister rozwoju i technologii, doceniając rolę sektora cementowego w polskiej gospodarce, podkreślał konieczność utrzymania konkurencyjności branży w czasie walki o realizację bardzo ambitnych celów klimatycznych. Szerzej o tych kwestiach piszemy na stronach 30-32. 
Od kilku dni znamy dane GUS dotyczące produkcji cementu w roku 2024. Można powiedzieć, że są one nieznacznie lepsze niż zakładaliśmy jeszcze w połowie minionego roku. Produkcja cementu na poziomie prawie 17,7 mln ton oznacza 6,5-procentowy wzrost wobec relatywnie „słabego” wyniku roku 2023.
Oczywiście, życie biznesowe jest brutalne – wynik roku poprzedniego jest tylko historyczną wartością, a wszyscy koncentrują się na prognozach dotyczących rozpoczętego roku oraz latach kolejnych. Wiele wskazuje na to, że przewidywanie przyszłości może być trudniejsze niż zwykle – prawdopodobne zmiany geopolityczne, odchodzenie od liberalnych rozwiązań w gospodarce, mocne skupianie się na kwestiach bezpieczeństwa to tylko niektóre zmienne, które trzeba będzie uwzględniać przy tworzeniu matryc makroekonomicznych. Prognozy prezentowane przez naszego analityka – Marcina Peterlika – wskazują na kolejny rok wzrostowy. Pan M.Peterlik przewiduje, że czeka nas kilkuprocentowy wzrost, zbliżający nas do poziomu 18,5 mln ton cementu. Myślę, że to bardzo optymistyczny sygnał dla polskiego budownictwa i całej polskiej gospodarki. Oczywiście, jest tutaj wiele zagrożeń, a jednym z poważniejszych jest lawinowo rosnący import cementu z Ukrainy oraz sygnalizowane dostawy cementu i klinkieru z północnej Afryki i Turcji. Wszystkie te produkty wytworzone poza systemem ETS, nieobciążone kosztami europejskiej polityki klimatycznej, zaburzają konkurencyjność na polskim i europejskim rynku. 
Tradycyjnie już, pierwszy numer roku rozpoczynamy serią kilkudziesięciu wypowiedzi osób, które są mocno osadzone w polskim budownictwie. Nie chcę narzucać swoich wniosków po tej lekturze, ale gorąco zachęcam do uważnego zapoznania się z tym „wielogłosem”.
Najbardziej ogólnym komentarzem, na który mogę sobie pozwolić, jest taki, że ważni „aktorzy” branży budowlanej z umiarkowanym optymizmem patrzę w przyszłość, co może wskazywać na realność prognoz Marcina Peterlika. Nasze potrzeby w zakresie budownictwa drogowego i mieszkalnego, wreszcie ruszające projekty kolejowe (polecam tekst Adriana Furgalskiego) zdecydowanie uzasadniają ten umiarkowany optymizm. 
Zachęcam też do uważnej lektury wywiadu, jakiego BTA udzielił prezes Janusz Miłuch z CRH Polska, członek zarządu SPC, członek zarządu europejskiego Stowarzyszenia CEMBUREAU. Wypowiedzi prezesa J.Miłucha jednoznacznie wskazują na niebanalną rolę polskiego sektora cementowego w Europie.
Jak zawsze, docieramy do Państwa z informacjami dotyczącymi dekarbonizacji budownictwa, zagospodarowania odpadów budowlanych, zmian norm, czy też betonów na bazie cementów z obniżoną zawartością klinkieru. 
Dzisiejsze zakończenie tekstu chciałbym poświęcić betonowi architektonicznemu. W dniu 13 grudnia ubiegłego roku zostały wręczone nagrody XXVIII edycji konkursu „Polski Cement w Architekturze”. Jako współorganizatorzy tego wydarzenia zawsze podkreślamy, że beton jest nie tylko wspaniałym materiałem konstrukcyjnym, ale ze względu na swoje cechy plastyczne ma ogromny potencjał kształtowania formy architektonicznej. Kolejny już raz architekci pokazali, że potrafią wspaniale wykorzystywać ten potencjał. Zachęcam do zapoznania się z tymi tekstami – naprawdę warto! Kto lepiej niż redaktor Paweł Pięciak potrafi oddać istotę pięknego dzieła architektury betonowej? A u nas redaktor P.Pięciak regularnie pisze o prawdziwych cudach architektury. 
Z tym, o czym piszę, nieodłącznie związana jest wieloletnia praca Pana Krzysztofa Kuniczuka. Warto sięgnąć do rozmowy z osobą, która bardzo wiele zrobiła dla „betonu architektonicznego” i codzienną pracą udowadnia, jak ważna jest pasja w działaniu.
Życzę wszystkim naszym Czytelnikom zdrowia i pomyślności w rozpoczynającym się roku, a przy okazji miłych wrażeń przy czytaniu naszego kwartalnika.