Za oknem zima, śnieg i mróz, jakich przez dwa ostatnie lata w styczniu nie widzieliśmy, ale w głowach ?budowlańców? żadnych oznak zimowego leniuchowania i wyczekiwania na kolejny sezon. Już kilka miesięcy temu widać było, że światowa gospodarka musi zmierzyć się z kryzysem o skali trudnej do przewidzenia. Kolejne miesiące tylko utwierdziły wszystkich w przekonaniu, że problem jest znacznie poważniejszy niż początkowo przewidywano ? zapaść systemu finansowego coraz wyraźniej przekłada się na stan poszczególnych sektorów gospodarki. Jeden po drugim domagają się pakietów ratunkowych, które pozwolą przetrwać czas kryzysu. Ekonomiści, analitycy rynków finansowych systematycznie korygują swoje prognozy dotyczące czasu trwania kryzysu jak i jego rozmiarów. Niestety, kolejne szacunki wcale nie napawają optymizmem, zapowiadają dłuższą i głęboką recesję prowadzącą do czasowego ?zwijania się? poszczególnych gospodarek. 
Indeksy giełdowe dawno przebiły dna, które jeszcze kilkanaście miesięcy temu wydawały się tak odległe, że wręcz nieosiągalne, zatrzęsło się w posadach wiele światowych fortun i nawet najwięksi eksperci gospodarczy mają problemy ze zgodnym wskazaniem skutecznego sposobu wyjścia z obecnej sytuacji. W ostatnich dniach oczy Ameryki, ale także całego świata, koncentrowały się na waszyngtońskim Kapitolu, gdzie przysięgę prezydencką składał Barack Obama. Ludzie chcą wierzyć, że jego decyzje mogą być początkiem pożądanych zmian i dadzą nadzieję na szybki powrót dobrej koniunktury. Chyba dobrze jednak, że nowy prezydent twardo ostudził euforyczne oczekiwania, zapowiadając przede wszystkim ?krew, pot i łzy? w drodze do zmiany kryzysowej sytuacji. 
Niezależnie od ogólnogospodarczych problemów, w myśl zasady o bliższości koszuli, my staramy koncentrować się na problemach budownictwa. Również w tym obszarze coraz trudniej o kogoś, kto z pełnym przekonaniem byłby gotów kreślić scenariusze dotyczące nawet najbliższej, wręcz kilkumiesięcznej przyszłości. Zachwiał się nie tylko rynek amerykańskich nieruchomości i w konsekwencji tamtejsze budownictwo. W Europie najbardziej spektakularne wstrząsy przeżywa sektor budowlany ?tygrysów? ostatnich lat. Hiszpania i Irlandia zanotowały w 2008 r. drastyczny spadek produkcji budowlanej, a prognozy na rok bieżący i 2010 też nie napawają optymizmem. Spadki zapotrzebowania na cement, który zawsze jest jednoznacznym wskaźnikiem koniunktury w budownictwie, sygnalizuje zdecydowana większość krajów Europy. Pocieszające może być to, że w żadnym przypadku prognozowane problemy nie są tak duże, jak w innych sektorach, co może być pochodną racjonalnych decyzji większości rządów, szukających sposobów na ożywienie gospodarki poprzez zwiększenie wydatków w obszarze robót publicznych. 
Jak na tym tle wygląda polskie budownictwo, polski przemysł cementowy? Dziś już możemy powiedzieć bardzo wyraźnie, że w grudniu producenci cementu zamknęli bardzo dobry, rekordowy ilościowo, rok. Szczegółów proszę szukać w rozmowie z przewodniczącym Zarządu SPC Andrzejem Balcerkiem. Ta dobra ocena odnosi się także do ważnych decyzji dotyczących pakietu klimatyczno-energetycznego, które zostały podjęte w trakcie grudniowego szczytu UE. Zapisy nowego projektu dyrektywy w sprawie handlu emisjami stwarzają logiczne i uzasadnione podstawy dla ochrony przed ?wyprowadzeniem? z Europy niektórych gałęzi przemysłu, w tym przede wszystkim przemysłu cementowego. 
Bardzo trudno o trafną ocenę sytuacji sektora budowlanego i cementowego w roku 2009. Bez wątpienia należy liczyć się z wyraźnym spadkiem w obszarze budownictwa kubaturowego, w tym przede wszystkim mieszkaniowego. Tradycyjnie, nieźle wygląda budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne, ale inne obszary, choćby wobec problemów kredytowych i kłopotów wielu deweloperów, czeka trudny rok. Moją nadzieję na dobry wynik roku 2009 ? utrzymanie konsumpcji cementu na poziomie ok. 17 mln ton ? opieram na naszych, polskich potrzebach w zakresie infrastruktury drogowej, kolejowej, komunalnej i ochrony środowiska. Jak nigdy dotąd, ogłoszono i rozstrzygnięto kilkadziesiąt przetargów na realizację kluczowych inwestycji komunikacyjnych. Zresztą ogromne potrzeby w zakresie infrastruktury występują nie tylko na poziomie centralnym, ale również samorządowym. Jeśli więc nie dojdzie do ograniczeń inwestycyjnych w zakresie infrastruktury, to można mieć nadzieję na niezły rok branży cementowej. 
Mam głęboką nadzieję, że w kolejnych tegorocznych numerach BTA będziemy mieli możliwość prezentowania naszym Czytelnikom przykładów nowoczesnych, dobrze wykonanych i porywających estetycznie inwestycji. 
Patrząc bardzo realistycznie na rozwój sytuacji, zamierzamy dalej kompetentnie i konsekwentnie docierać do Czytelników z najbardziej aktualną informacją o dzisiejszych możliwościach cementu i betonu. Dziękując wielu z Państwa za już ponaddziesięcioletni ?flirt? z naszym pismem, życzę wszystkim Czytelnikom pomyślności w dopiero co rozpoczętym roku i zapraszam ? mam nadzieję ? do ciekawej lektury.