Środek wakacji, jedni po urlopie, wielu innych cieszy się jeszcze perspektywą choćby krótkiego odpoczynku od codziennych obowiązków, ale dla budowlańców to jak zwykle szczyt sezonu. Jak zawsze, bardzo dokładnie analizujemy sytuację sektora budowlanego, ze szczególnym uwzględnieniem obszaru cementowego. Trzeba powiedzieć, że jak dotąd wyniki pozytywnie zaskakują – według informacji Głównego Urzędu Statystycznego, w ciągu pierwszych sześciu miesięcy roku produkcja cementu była o 9,2% większa niż w tym samym okresie roku 2023. Swoje prognozy dotyczące całego roku koryguje także Marcin Peterlik z Instytutu Prognoz i Analiz Gospodarczych, który przewiduje roczny wzrost krajowej sprzedaż cementu o 6%. Ten wzrost wiąże się głównie z wysoką konsumpcją, ale obserwujemy też pewne symptomy ożywienia w budownictwie mieszkaniowym oraz infrastrukturze. 
W trakcie czerwcowego spotkania wykonawców dróg z nowym Dyrektorem Generalnym Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad Pawłem Woźniakiem, zapowiedziano wydanie ponad 20 mld złotych na budowę dróg, z innych źródeł dowiadujemy się o wyraźnym przyspieszeniu w obszarze infrastruktury kolejowej, co w konsekwencji powinno przełożyć się na poprawę wyników w budownictwie. 
Pisząc o budownictwie drogowym chciałbym zwrócić Państwa uwagę na duży pakiet tekstów poświęconych budowie dróg z nawierzchnią betonową. Beton w najbliższym czasie pojawi się na części nawierzchni autostrady A2 w stronę Brześcia oraz na dwóch kilkunastokilometrowych odcinkach drogi ekspresowej S6 w województwie pomorskim. Pięknie rozwijają się lokalne drogi betonowe oraz betonowe ścieżki rowerowe. Samorządowcy coraz odważniej sięgają po te rozwiązania, a pozytywne doświadczenia tych, którzy już zweryfikowali nawierzchnie betonowe w praktyce, są najlepszą drogą przekonania innych, że może to być sposób na budowę trwałej i bezpiecznej infrastruktury. Ten przegląd sytuacji bieżącej na polskich drogach betonowych uzupełniamy obszernym tekstem profesorów Antoniego Szydły i Piotra Mackiewicza o zasadach „pracy” drogi z nawierzchnią z betonu cementowego. Pamiętajmy, że nawierzchnie betonowe, niezależnie od swoich wielu zalet, wymagają także pewnych zabiegów konserwacyjnych związanych choćby z utrzymaniem w czystości szczelin dylatacyjnych, które muszą skutecznie kompensować zmiany liniowe betonu wywołane wysokimi temperaturami. Przed nami jeszcze budowa wielu kilometrów nowych dróg oraz wzmacnianie nawierzchni dróg istniejących i jestem przekonany, że w tym procesie będzie miejsce dla betonu. Już w czasie czerwcowego spotkania z GDDKiA apelowałem o przejście do drugiego etapu pracy Zespołu, który w 2023 roku wykonał solidną „robotę” nad określeniem kryteriów wyboru rodzaju nawierzchni drogowej. 
Tradycyjnie, jak w każdym numerze BTA, znajdą Państwo poważną porcję dobrej architektury, w której beton pełni nie tylko funkcje konstrukcyjne. Tym razem Paweł Pięciak zabiera nas w świat architektury tworzonej przez Iwonę Wilczek i Mariusza Tenczyńskiego z pracowni „db2architekci”. Jest co podziwiać, oglądając, jak pięknie prezentuje się wspólnie beton, szkło i drewno. 
Inaczej niż zwykle, na koniec zostawiam temat, który od kilku lat dominuje w polskim i europejskim sektorze cementowo-betonowym. Najogólniej mówiąc wszyscy wspólnie mierzymy się z dekarbonizacją budownictwa. W tej „mapie drogowej” przewidujemy, że sektor cementowo-betonowy stanie się w roku 2050 neutralnym klimatycznie. Wymaga to wielu zabiegów na poziomie produkcji klinkieru i cementu, następnie w produkcji betonu i jego „życia” w konstrukcji, a na koniec odpowiedniego recyklingu.
Warto zacząć analizę problemu od tekstu pani doktor Bożeny Środy, która zajmująco pisze o cemencie i jego składzie w erze dekarbonizacji, a potem przejść do końca łańcucha, czyli przemysłowego recyklingu betonu promowanego przez Heidelberg Materials. To pokazuje, jak zdeterminowana jest branża cementowa w walce o spełnienie założonych celów klimatycznych. Jest jednak jedno poważne „ale”; wszystkie analizy wskazują, że postawione cele klimatyczne mogą zostać osiągnięte tylko w przypadku, gdy CO2 pochodzące z rozkładu surowców węglanowych zostanie w cementowni „wychwycone”, a następnie bezpiecznie składowane na morzu lub w górotworze na terenie kraju. Proces CCS (Carbon Capture and Storage) jest elementem kluczowym – mówi o tym w naszej rozmowie prezes Dariusz Gawlak, rozmawiamy o tym w ramach Zespołu Parlamentarnego, wczoraj dyskutowaliśmy bardzo poważnie w Ministerstwie Klimatu i Środowiska. Bez wyraźnego przyśpieszenia prac regulacyjnych, bez zaangażowania struktur Państwa może okazać się, że produkcję klinkieru trzeba będzie „wyprowadzić” z Polski!
Oprócz tego, jak zawsze w BTA, sporo innych ciekawych informacji na temat światowego i europejskiego rynku cementowego i betonowego. 
I już zupełnie osobista refleksja – kilkanaście dni temu zmarł nagle profesor Grzegorz Bajorek. Grzegorz, będziesz nam trudniej bez Ciebie!
Mimo wszystko, życzę miłej lektury.